Karanfillerin Genel Bakımı

Ortam: En iyi açık havada yetişir.

Işık: Günde en az 3 – 4 saat direkt güneş alabilmeli.

Sıcaklık: Yazın aşırı sıcak olan memleketlerde öğle güneşinden korunacağı bir yerde bulundurulmalı. Kış soğuklarına dayanıklılıkları tür çeşitlerine, kültivarlarına göre -17°C ile -40°C dereceler arasında değişir.

Sulama: uzun süre ıslak toprağı sevmezler. Toprak bir hayli kurumadan önce sulamamalısınız. Onun yerine dallarına sisleme gibi su püskürtülmeli. Toprak çok kuruduğu zaman sulamak gerekiyor. Tedbir açısından suyu çok iyi süzdüren toprakta yetiştirilmeli ki suladığınız zaman suyu tutmasın.

Nem: Sıcak günlerde akşamları su fısfıslamak iyi gelir. Su sisleme gibi olmalı, hortumla üstlerine su sıkmamalı.

Toprak ve gübre: İyi bahçe toprağına torf eklemenin yeterince besleyici olacağını tavsiye edenler var. Eski yanmış sığır gübresini de karışıma ilave etmenin çok daha verimli gelişim sağlayacağı da ayrıca tavsiye ediliyor. Aslında iyi karanfil doğal besleyiciliği yüksek toprakta olur. Birçok minerallere, elementlere ihtiyacı var.

Desteklemek: Uzun karanfillerin dik durabilmeleri için gerekenler yapılmalı. Çok sayıda yetiştirilenlere bir tür ağ sistemi kurmak, as sayıda veya saksılarda yetiştirilenlere diplerine bir değnek dikmek ve karanfil uzadıkça değneğe bağlamak gerekir.

Solan çiçekleri ayıklamak: Karanfil çiçekleri solmaya yüz tuttuğunda hemen kesilip atılmalıdır ki yeni çiçekler açmaya devam edebilsin. Dalları dipten kesmeyin.

Çiçeklenmeden önce ilkbaharda uçlarını koparmak:

1- Uç budaması da denebilir. İlkbaharda yeni uzayan saplardan, en altta 6 çift yaprak kalacak şekilde üst kısım koparılır (daha fazlasını veya daha azını keserseniz verimlilik düşer; altı çift yaprak kalmış olmalı). Böylece kökten 4 – 5 yeni sap çıkarır. Veya zaten çıkmakta iseler onlar daha verimli gelişeceklerdir.

2- Daha sonra, yeni çıkan yan saplar kaç tane ise bunların yarısının tepeleri 5 cm yukarısından koparılır. Böylece karanfilin topyekun döl verme girişimi engellenir. Sonuçta aylarca çiçek açmaya devam eder.

3- Uç budamasında daha devam edilmemeli. Daha fazla çiçek açsa bile kalite bir hayli düşecektir.

Daha çok çiçek açması için başka bir püf noktası

İlkbaharda erkenden çiçeklenmiş uzun saplı karanfilin çiçeği solunca en tepeden kesip atın. Sonra uzun dalı kökünden kırmadan toprağa paralel uzatın. Çok hafif toprağa gömün. Yapraklar dışarıda kalmalı. böylece o dal boydan boya yaza kadar filizlenir ve birçok yeni çiçekler açar. Bunu yapabilmek için karanfilizini uzun dikdörtgen saksılarda yetiştirmelisiniz. Aynı şeyi yaz sonunda denerseniz birçok yeni fide üretmiş olursunuz.

Tomurcuk Azaltması

Büyük çiçeklilerde ve diğer uygun özellikli uzun kalın saplı karanfillerde yapılabilir. Amaç, bir sap üstünde tek çiçek gelişmesini ve o çiçeğin mümkün olduğu kadar iri olmasını sağlamaktır. Esas tomurcuk belirdikten sonra, aynı saptaki yan tomurcuklar ilk görüldüğünde yok edilir. Eğer biraz büyüdükten sonra koparılırlarsa aynı fayda gerçekleşmez.

Balkonlarda karanfil

Karanfil çiçekleri çok güzel kokuludur. Tamamen açık olan, aşırı güneş almayan, günde 4 – 5 saat sabah güneşi veya ikindi ezanıyla beraber güneş almaya başlayan balkonlarda yetiştirebilirseniz evinizi güzel koku ile doldurur. Kapalı ve sıcak balkonlarda yetiştirilmesi zordur. Gerçi karanfilin çeşidine ve toprağının özelliğine göre değişebilir.

Karanfillerin üretilmesi

Karanfillerin çoğaltılması, sonbahar erken başlayan yerlerde yaz sonundan itibaren, diğer yerlerde ekim- kasım aylarında, açık havada çelikle veya yan sürgünleri ayırmakla yapılmalı. Kışın kapalı yerlerde yapılabilir ama ortam ısısı gece en az 12, gündüz 15 – 20 dereceler civarında olmalı ve havalandırmaya çok önem verilmeli. Kasım sonuna kadar yapılan üretimlerde mekanın direkt güneşten korunması gerekir.

1- Karanfillerin çelikle üretilmesi: Çelikler çiçek sapından yapılır. Sapın en dip kısmı daha iyi daha verimli yeni bitkiler oluşturur. Çelik 10 – 15 cm uzunluğunda olmalı. En alttan iki boğum yerinin yaprakları arındırılmalı. Köklendirmek için sırf kum tavsiye ediliyor. Çelikler dikilince üstteki yapraklar kuma değmemeli. Yaklaşık bir ayda köklenerek toprağa dikilecek hale gelirler.

2- Yan sürgünlerin ayrılması (veya kökten ayırma metoduyla) karanfil üretimi: Bitki tamamen sökülür, kökler (sürgünler, guruplar) tek tek ayrılarak toprağa, saksılara dikilir.

Köklenmiş karanfil fidelerini yeni yerlerine dikildikten sonra:
Diktikten sonra derhal sulanmalıdır. Daha sonra toprak bir hayli kuruyana kadar sadece karanfillerin Üzerlerine su fısfıslanmalıdır (sisleme gibi). Sulama aralıkları, toprağın kayda değer bir nem kaybı göstermesine göre ayarlanmalı.